حضرت حق(جل جلاله) میفرماید:

ولاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند مرده‏ اند، بلكه زنده ‏اند و در نزد پروردگارشان روزى داده می‏شوند(سوره آل عمران،آیه169)

رزقی که شهدا به آن مرزوقند فقط بهشت سیب و گلابی و ماکولات و مشروبات نیست،

بلکه  بالاترین مرتبه  فیوضات الهیه یعنی همان  جلیات لاهوتیه و آسمائیه و صفاتیه و بلکه ذاتیه حق متعال است.

که ادراک این حالت روحانی برای عامه مردم و حتی عامه اهل سلوک و مدعیان عرفان و اهل قیل و قال و درس و بحث و متوغلین در علم عرفان که خودشان را به اصطلاحات عرفانی سرگرم کرده اند، میسر نیست!!

به عبارت دیگر شهداء به مقام عندیت رسیده اند(عند ربهم) و مقامی بالاتر از اینکه بنده در بر حق و فانی در حق و باقی به حق باشد وجود ندارد.

تا یار که را خواهد و میلش به که باشد….