رئیس جمهور از پرداختن شبکه‌های اجتماعی به بودجه از فردای ارسال به مجلس، ابراز خوشحالی کرد و گفت:"نمی دونید این روزها چقدر خوشحالم”
چند سئوال در این باره قابل تامل و اصل پروژه “اجتماعی کردن"بودجه را مشکوک جلوه می دهد.

چرا هر سال این اتفاق نمی افتاد؟ چرا در چهارسال گذشته رئیس جمهور لازم به خوشحالی نداشت و آن را ابراز نمی کرد؟

چرا از صدها ردیف بودجه صرفا بخش فرهنگی خارج از قوه مجریه به شبکه‌های اجتماعی آورده شد؟
چرا مثلا بودجه دفتر رئیس جمهور، مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری،…و به شبکه‌ها نیامد؟

چرادر بین صدها موسسه آموزش عالی صرفا موسسه امام خمینی (آیت الله مصباح) و مدرسه عالی شهید مطهری برجسته شد؟
چرا روی جامعه المصطفی تمرکز شد؟
معتقدم در این روند مدیریت شیطنت آمیزی اعمال شد.

می دانید قبل از انقلاب آمریکا، انگلیس، آلمان (بنیاد گوته) و….در تهران دفتر داشتند که کارشان شناسایی نخبگان ایرانی واعزام آنان به غرب بود؟

اگر ما روشنفکر غرب باور باشیم، جامعه المصطفی توانسته است از ۸۰کشور نخبه جذب کند.سئوال می شود چه فایده دارد؟ پاسخ این است :به همان دلیلی که قبله آمال شما(غرب)این کار را دویست سال است انجام می دهد.

اگر شیعه معتقد و باورمند به تمدن ایران واسلام و شان جهانی اسلام وایران باشیم آنان را سفیران مکتب اهل بیت و مروجان اسلام رسول الله می دانیم لذا تردید برای چیست؟

اما حقیقت این است که سکولارها و لیبرال‌های درون حاکمیت به آرمان‌ها ومبارزه ی جهانی امام اعتقادی ندارند اما جسارت مواجهه مستقیم با خطوط ترسیمی امام را ندارند.لذا با چراغ خاموش دنبال سست کردند نگرش ها بدان هستند.
ایران کشوری نیست که مشکل پول داشته باشد۱/۳تریلیون هم اکنون نقدينگی کشور است که خود تهدید است.چرا این عدد در مسیر های مورد نیاز کشور هدایت نمی شود؟
عبدالله گنجی