نسیم یار

خوبه یه دفترچه آدم داشته باشه و داخلش اسم تک تک دوستان و آشنایانش رو بنویسه… (هر صفحه یک اسم)، بعدش به مرور زمان با توجه به خصوصیات اخلاقی هر فرد، صفحه مختص به اون فرد رو پر کنه.

مثلاً:
علی
عاشق فوتبال
قیمه غذای مورد علاقشه
رفیق صمیمی حسن هستش
و …

یه جایی شنیدم شهید بهشتی یه همچین چیزی داشتن؛
ولی انصافا جای خودش خیلی به کار میاد.
زحمتی نداره… حالا می تونه همراهتون هم نباشه.

یه مسئله‌ای که تو دانشگاه‌ها معضله، بحث کار تشکیلاتیه که معمولاً کمتر کسی بلده و به خاطر همین کار فرهنگی تو دانشگاه زمین میخوره. اگر بتونیم فضایی رو ایجاد کنیم که بچه‌ها تو مدرسه اصول کار تیمی و تشکیلاتی رو در حد خودشون و خودمون (منظورم از خودمون امکانات ما تو مدرسه ست) یاد بگیرن، خیلی چیزا حل میشه و بسیار مزایای زیادی داره. با همین کار بچه‌ها از الآن براشون دغدغه ایجاد میشه، تو همین حین سراغ خیلی چیزا میرن و ترغیب میشن که کار کنن رو خودشون تا بتونن برای مسئولیت گرفتن آماده بشن.