نسیم یار

 یکی از بزرگان می فرمود:

ساعت هایی که ماها داریم دوتا صدا دارن…

یه صدای ظاهر - یه صدای باطن

صدای ظاهرشو همه بلدن..

تیک - تاک

تیک - تاک

اما این ساعتا یه صدای باطن هم دارن که نمیشنویم..

با هر ثانیه ای که جلو میره میگه:

“عمر ، رفت - عمر ، رفت - عمر ، رفت”

یکی از مسائلی که در موردش بازخواست میشیم گذرعمر هست که در چه راهی خرجش کردیم..

حضرت علی علیه السلام در حکمت74 نهج البلاغه می‌فرمایند:

«نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ»

انسان با نفسی که می‌کشد قدمی به سوی مرگ می‌رود.

راه خدا امیدبخش است اما هموار نیست؛ در این راه ثابت قدم باشید و استقامت کنید.

 در دعا می خوانید اللّهمّ ارزُقنی علماً واسعاً و عزماً ثاقباً….

عزم و اراده‌ی محکم و پایدار داشته باشیم در این راه. راه، راه درستی است؛ هدف، هدف بسیار والایی است و اقدام جوانهای امروز، مردم امروز، برادران و خواهران ما، در حرکت در این راهِ مبارک انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، ان‌شاءالله حرکت محبوبِ الهی است، مرضیِّ الهی است؛

منتها آنچه مهم است و همه‌مان باید در نظر داشته باشیم، ثبات در این راه است؛ ثبات در این راه! در دو جای قرآن «استقم» دارد؛ استقامت کردن یعنی ثبات ورزیدن در این راه و تحت تأثیر عوامل گوناگون قرار نگرفتن.

راه،‌ راه همواری نیست؛ راه خدا، راه تلاش در راه خدا، راه اقامه‌ی حق و عدل، راه رسیدن به تمدّن اسلامی و نظام حقیقی اسلامی و جامعه‌ی اسلامی، راه دشواری است؛ راهی است که پیغمبران در این راه به زحمت حرکت کردند و پیش رفتند.

امروز بحمدالله ملّت ایران وقتی به پشت سر خود نگاه میکند، موفّقیّت‌های فراوانی را می بیند. پیشِ‌رو هم همین‌جور؛ پیشِ‌رو هم کاملاً امیدبخش و خوش‌عاقبت است؛ در این هیچ تردیدی نیست.

منتها راه،‌ راهِ همواری نیست؛ راه پرپیچ و خمی است، راه پرفراز و نشیبی است، راهی است که بعضی‌ها ممکن است در این راه به‌خاطر برخورد با عوامل نامساعد، از عزم و اراده‌شان کاسته بشود؛ سعی‌تان این باشد که از عزم و اراده‌تان در این راه کاسته نشود. روزبه‌روز ان‌شاءالله ثابت‌قدم‌تر بشوید.

 
مقام معظم رهبری
(18 آبان 96)

اول صبح که به سمت محل کار میرم؛

رانندگی عجیب و بوق های بی جای بعضی رانندگان موجب سلب آسایش خیلی ها میشه.

خوب رانندگی کردن هنر است نه ویراژ دادن.

در زندگی خانوادگی، سر کوچیک ترین مسائل چالش درست کردن عجیب به نظر میرسه

مخصوصا کسی که در انظار عمومی فردی مهربان و صبور جلوه می‌کنه

امام علی (ع) می فرماید:

تندخويى نوعى از ديوانگى است،

چون تندخو پشيمان می‌‏شود،

و اگر نشود دليل بر پا بر جايى ديوانگى اوست.

نهج البلاغه ، حکمت255