نسیم یار

موضوع سخنان حسن روحانی آنجایی که می‌گوید حتی به امام دوازدهم هم می‌شود نقد کرد، “آزادی نقادی” نیست، گرچه آنچه از معنای کلام دانسته می‌شود، چنین مفهومی است. روحانی که به نقدپذیری اعتقادی ندارد و بستن دهان منتقدین از راه ناسزاگویی علنی و شکایت به بزرگترهای رسانه‌ها واکنش او به نقادی هاست. موضوع سخن او حتی بحث کلامی پیرامون درستی و نادرستی نقد به معصوم نیست؛ تجربه‌ی دخالت او در مباحث دینی و رد تحلیل‌های دینی‌اش توسط علما و مراجع نشان داده دانش مباحث کلامی را ندارد. از سویی جای مباحث کلامی کرسی ریاست اجرایی کشور نیست؛ دانشگاه و حوزه است و برای سال‌های آغازین طلبگی او بوده و نه الان!

موضوع سخنان روحانی در واقع فرافکنی است؛ آشوب‌ها خوابیده، ترس روحانی از “مرگ بر روحانی"های کف خیابان ظاهراً ریخته و حالا باید توجهات را به جاهای دیگر جلب کند؛ این است که به در و دیوار می‌زند و حتی پای امام معصوم را هم وسط می‌آورد… موضوع سخنان روحانی آشوبگری روانی است تا گردوخاک آشوب خیابانی از ذهن‌ها پاک شود؛ تا یادمان برود قبل از موج سواری ضدانقلاب، موضوع تجمعات اعتراض به گرانی‌ها بود و حالا دولت باید درگیر رفع مشکلات معیشتی باشد و نه مباحث کلامی و علمی!

دولتی که کشورش دچار مشکلات رکود و بیکاری است، جای سخنرانی و تئوری پردازی ندارد؛ باید کار کند؛ کار و کار و کار… شاید حسن روحانی بتواند ثابت کند می‌توان به امام معصوم نقد کرد، اما آیا با این تئوری پردازی زندگی کولبرها تامین می‌شود؟ مسکن‌های مهر مستحکم و مستاجرها خانه دار می‌شوند؟ آیا رکود از بازار می‌رود و کانتینرهای قاچاق وارد کشور نمی‌شود؟ آیا با اثبات درستی نقادی به معصومین علیهم السلام، حقوق‌های عقب افتاده‌ی کارگران پرداخت می‌شود؟ نرخ بیکاری پایین می‌آید؟ حقوق‌های نجومی قطع می‌شود؟ گرانی‌ها کنترل می‌شود؟

این روزهای بعد از خوابیدن موج آشوب‌ها زشت‌ترین مدل‌های فرافکنی را از سوی مسئول اجرایی کشور شاهد هستیم؛ آشوب‌های کلامی روحانی نباید ما را از درخواست‌های اقتصادی و معیشتی غافل کند؛ نه اینکه مفاهیم دینی اهمیت ندارد، اما باید دید آیا قصد روحانی زیر سوال بردن اعتقادات اسلامی بوده و جمله‌ی او چنین کارکردی دارد؟ یقیناً خیر؛ کاربرد سخنرانی او شانه خالی کردن از وظایف اجرایی دولت و سرگرمی رسانه‌ها به مباحث تئوریک است و ما نباید بگذاریم او در این فرافکنی موفق باشد. موضوع اول کشور الان معیشت و اقتصاد مردم است؛ نگذارید سرمان را گرم کند…

استاد علیرضا پناهیان 24 دی ۹۶

 بچه‌ی آزاد تربیت کردن دردسر و زحمت دارد و کاری دشوار است. این‌که آدم بچه را طوری بار بیاورد که با یک تشر، با یک «گم‌شو!» حساب خودش را بکند، خیلی مشکل نیست؛ ولی این‌که انسان بخواهد بچه را طوری بار بیاورد که «گم‌شو» در او خیلی اثر نکند اما محاسبةالنفس در او اثر بکند و از بچگی شروع به حساب‌کشی از خویشتن کند، خیلی دشوار است؛ خیلی صرف وقت می‌خواهد؛ خیلی مهارت می‌خواهد. ممکن است کسانی بگویند «کو وقت این حرف‌ها؟ کو حوصله‌ی این حرف‌ها؟» درست می‌فرمایید. ولی اگر چنین نکنیم بعد باید بپرسیم «کو آن جوانان رشید آزاد و آزاده که بتوانند پاسدار حق و حقیقت باشند؟»

شهید آیت الله دکتر بهشتی:کتاب “نقش آزادی در تربیت کودکان” گزیده

 نامه سرگشاده استاد رائفی پور به  رئیس جمهور در نقد سخنان اخیرشان در جمع مسولان وزارت اقتصاد و دارایی (۱۸ دی ۹۶)

محضر رئیس جمهور محترم جناب حاج شیخ حسن روحانی

 چند ماه پیش…
 سخنانی شاذ ، پیرامون امیرالمؤمنین و شرط مردم در پذیرش ولایت ایشان بیان فرمودید که حقیر نیز به اندازه بضاعت و البته وظیفه شرعی ام در دفاع از حریم اهل بیت پاسختان را دادم .

اخیرا نیز مطلبی را پیرامون فرهنگ انتقاد پذیری افاضه فرموده اید که چهار ستون بدنم را لرزاند.

طبعا با آن بخش از فرمایشاتتان که در لزوم نقد مسئولین بود موافقم و صد البته انتظار دارم در عمل به آن نیز مقید باشید و مبادا امثال حسین دهباشی مشاور رسانه ای و سازنده فیلم تبلیغاتی تان به دلیل انتقاد از وزیر مولتی میلیاردر و پورشه سوار بهداشتتان ، به حبس محکوم شود !!!

کاری کردید که بنده خدا انتقاد از کابینه شما که هیچ ،مستند سازی را هم رها کرده و قصد دارد کافی شاپ بزند!

عارضم بنده هیچ مشکل شخصی با جنابعالی و یا کابینه تان ندارم و فی المثل از مدافعان سرسخت عملکرد وزیر کشاورزی تان هستم و هرجایی توانسته ام به دولتتان بدون هیچ چشمداشتی کمکهایی نیز کرده ام.

اما داستان افاضه جدیدتان !

فرموده اید میتوان امام معصوم از جمله امام دوازدهم را هم نقد کرد و یا از صحابه ای گفته اید که در چشمان پیامبر نگاه می کردند و می گفتند : “امن الله او منک” این سخن که گفتی از جانب خداست یا تحلیل خودت (پیامبر ) است!

اگر منظورتان مشارکت دادن صحابه (و شاورهم فی الامر..) درامور است که واضح و مبرهن است هدف رشد دادن صحابه و اثبات حقانیت تصمیمات پیامبر به ایشان بوده که داستان واقعه بدر یا احد نمونه ای از این دست است اما اگر مرادتان آنگونه که از کلامتان بر می آمد مجوز نپذیرفتن برخی تصمیمات معصوم توسط مردم است ،به عنوان یک درس خوانده در حوزه های علمیه شیعه قطعا باید بدانید تمام آنچه از معصوم به ما می رسد بی کم و کاست برای ما حجت است!

مزید اطلاعتان عرض کنم صحابه مورد نظرتان که در مقابل فرمایشات پیامبر می ایستادند و نظرات پیامبر را نقد می کردند همان هایی بودند که از قضا انقلاب پیامبر(ص) را به سقیفه کشاندند و البته به غدیر نقد داشتند!

همان هایی که پیامبر را فقط در وحی معصوم می دانستند ، چنانکه در داستان پر غصه “رزیه ابن عباس” هنگامی که پیامبر قلم و دوات خواستند تا مکتوب فرمایند پس از رحلتشان چه کسی (بخوانید امام_علی )جانشین ایشان است ، یکی از همان صحابه که از قضا بعد ها با لگد درب خانه حضرت زهرا را شکست کاغذ را از دستان مبارک پیامبر قاپید ، پاره کرد و گفت :ان الرجل ليهجر غلب عليه الوجع،حسبنا کتاب الله
ترجمه (با عرض پوزش از همه مسلمانان): براستی این مردک!، هذیان میگوید و هذیان گویی بر او غلبه کرده است! کتاب خدا (قرآن)در میان ماست و برایمان بس است !

جهت کسب اطلاع بیشتر می توانید فی المثل فقط به هفت مورد در صحیح بخاری ! (در انتهای همین متن ) مراجعه فرمایید.

البته هضم این مسئله نیازی به مداقه در تاریخ اسلام یا روایات فریقین هم نداشته و کافی است در حد یک مسلمان عادی قرآن خوانده باشیم !

سوره احزاب آیه ۳۶: و هیچ مرد مؤمن و زن مؤمنی را نسزد و شرعا جایز نباشد و عقلا روا نبود آن گاه که خدا و رسولش فرمانی را ( درباره آنها ) صادر نمایند برای آنها اختیاری در کارشان باشد. و هر کس خدا و رسولش را نافرمانی کند مسلّما به گمراهی آشکاری درافتاده است.

نسا ۶۵:ای پیامبر سوگند به پروردگارت که آنها ایمان نمی آورند تا آن گاه که تو را در آنچه میان خود اختلاف دارند داور سازند ، سپس در نفس خویش هیچ تنگی و ناراحتی نسبت به آنچه تو حکم داده ای نیابند و کاملا تسلیم گردند.

جن ۲۳ : …و آنان که خدا و فرستاده او را نافرمانی کنند بی تردید برای آنان آتش دوزخ است که جاودانه در آن ماندگار خواهند بود.

حشر ۷ :و آن‌چه را پیامبر به شما داد آن را بگيريد و از آن‌چه شما را از آن باز داشت، دوری کنید و از خدا پروا بداريد كه عقاب الهی بسیار شدید است

و حدود ۱۶ آیه دیگر که مسلمانان را فرمانبردار محض در برابر فرمایشات پیامبر می خواهد نه آنکه بنشینند و ایشان را نقد کنند !

 
ما امروز با دو خطر مواجهیم. یک خطر داخلی که فتنه مذهبی است و دیگری خطر خارجی که تهاجم علیه جهان اسلام است.
چه کسی امروز مسئول رشد الحاد و لاابالی‌گری در کشور است؟ آیا همه ما به وظایف خود عمل کرده‌ایم؟
وقتی من را مسئول حفظ یک پل می‌گذارند، باید بدانم که وظیفه‌ام فقط حفظ همین پل نیست بلکه این پل یک محیطی دارد اگر آن محیط سقوط کرد، پل هم سقوط خواهد کرد.
اینکه در جامعه مدام بگوییم او بی حجاب و این باحجاب است یا اصلاح طلب و اصولگراست، چه کسی می‌ماند؟ اینا همه مردم ما هستند.
 آیا همه بچه‌های شما متدین‌اند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه. اما پدر، همه اینها را جذب می‌کند و جامعه هم خانواده شماست.
اینکه بگوییم من هستم و بچه‌های حزب اللهی خودم، اینکه نمی‌شود حفظ انقلاب. امام جماعت باید بتواند باحجاب و بی‌حجاب را با هم جذب کند.
انقلاب بستگی به مساجد دارد که تعداد مساجد هم مهم است. وقتی با هواپیما از بالای دمشق می‌رویم و مناره‌ها را می‌بینیم و بعد از بالای تهران چیز دیگری می‌بینیم، حالمان عوض می‌شود.
ما وقتی وارد عراق شدیم، بین منافع خودمان و عراق تفاوتی قایل نشدیم و دنبال چاه نفت و تصرف شهری مثل موصل و کرکوک نبودیم. دنبال مطالبات ارزی هم نبوده و نیستیم.
ما بخاطر منافع شیعی به فلسطین کمک نمی‌کنیم بلکه اصلا اگر کسی اظهار شیعی کند، با او کار نمی‌کنیم چون ٩٩.٩٩ درصد فلسطین اهل تسنن هستند و ما از آنها دفاع می‌کنیم.

سردار قاسم سلیمانی

ساده‌ترین شیوه برای تربیت، امر و نهی کردن مربی است.

شکی نیست که این شیوه تأثیری محدود دارد و ‌گاه با پیچیدگی‌ها و مسائل سلبی روبه‌رو می‌شود، به‌ویژه وقتی از خشونت استفاده می‌شود و وضع روانی مربی در نظر گرفته نمی‌شود.

شیوه بر‌تر آن است که مربی راه‌ها و ابزارهای متقاعدسازی را به کار بگیرد و بکوشد در عقل و دل فردی که در پی تربیت آن است، تأثیر بگذارد تا او را به هدف متقاعد کند و او را دوست بدارد تا بتواند به خود جذبش کند.

امام موسی صدر ،کتاب ادیان در خدمت انسان