نسیم یار

تا حالا فکر کردید که حضرت زهرا (سلام الله علیها)، فرزندانشون امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) رو چه طور صدا میزدند؟

مثلا فقط اسمشون رو صدا میزدند یا پیشوند و پسوندی هم به کار می بردند؟
یک مورد که در دسترس همه هست، در حدیث شریف کساء ذکر شده و این گونه است:

امام حسن علیه السلام که آن زمان کودک بودند وارد خانه شده و به مادر سلام می کنند:

- سلام بر تو اى مادر (السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاه )

- سلام بر تو اى نور چشمم و میوه ی دلم

(عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّةَ عَیْنى وَثَمَرَةَ فُؤ ادى)

مدتی بعد امام حسین علیه السلام وارد میشوند:

- سلام بر تو اى مادر (السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاه)

- سلام بر تو اى فرزندم و اى نور چشمم و میوه ی دلم

(عَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَ یا قُرَّةَ عَیْنى وَثَمَرَةَ فُؤادى)

در این کلمات نورانی، نکات زیادی هست از جمله:

کلماتی که حضرت استفاده کردند ساده نیست و بسیار پر معنا و محبت آمیز است.

(قُرَّةَ عَیْنى : نور چشمم - ثَمَرَةَ فُؤادى : میوه ی دلم).

 حضرت زهرا سلام الله علیها فرزندان عزیزشان را با ٢ عبارت خطاب کردند

و فقط به یکی بسنده نکردند (علامت اوج محبت و اعلام آن).

 در جواب فرزند کوچکتر، یعنی امام حسین علیه السلام، یک لفظ اضافه کردند (وَلَدى: پسرم) که شاید نشانگر مراعاتِ بیشتر فرزند کوچکتر و حساس تر بودن اوست.

 هر دو کودکشان را هم با دو عبارت مشابه (یا قُرَّةَ عَیْنى وَ ثَمَرَةَ فُؤادى)
پاسخ دادند و تبعیضی قائل نشدند
با اینکه هر دو در یک زمان به خانه نیامده بودند و طبعا متوجه این امر نمی شدند.

نکته قابل توجه اینکه هر دو فرزندشان به محض ورود به منزل به مادر سلام کردند و این نشانگر اوج ادب این دو کودک بهشتی است.

(چون مطمئناً حضرت زهرا سلام الله علیها مثل بعضی از ما نبودند که منتظر بشن اول بچه ها سلام کنند).

تو حکایات آوردن یه فیل رو تو یه محوطه ای گذاشتن و چشم یه کسی رو هم بستن و بش گفتن با لمس کردن تشخیص بده این (ینی فیل) چیه؟

این بنده خدا دست به پای فیل میزد میگفت ستونه؟
دست به گوشش میزد میگفت شیپوره؟
و خلاصه دست به هر جایی میزد و یه حدس نادرست!!!

آوردنش اون بنده خدا رو بالای محوطه؛
بالای محوطه چشمش رو باز کردن.
گفت ای بابا این که فیله

مشکل خیلی از ماها از بالا ندیدنه
یه مقدارم خوبه آدم کل نگر باشه

مثلاً همین طرز مطالعه ماها…
میبینی بعضاً همین جوری کیلویی و جزئی هر چی برسه میخونیم!
یه مقدار بیایم بالا و از بالا ببینیم؛

یه نقشه مطالعاتی برا خودت تنظیم کن.
چی میخوای بخونی، چی میخوای نخونی، به کجا برسی به کجا نرسی از حیث مطالعاتی.

خلاصه به برنامه مطالعاتی از بالا نگاه کن…

 بچه‌ی آزاد تربیت کردن دردسر و زحمت دارد و کاری دشوار است. این‌که آدم بچه را طوری بار بیاورد که با یک تشر، با یک «گم‌شو!» حساب خودش را بکند، خیلی مشکل نیست؛ ولی این‌که انسان بخواهد بچه را طوری بار بیاورد که «گم‌شو» در او خیلی اثر نکند اما محاسبةالنفس در او اثر بکند و از بچگی شروع به حساب‌کشی از خویشتن کند، خیلی دشوار است؛ خیلی صرف وقت می‌خواهد؛ خیلی مهارت می‌خواهد. ممکن است کسانی بگویند «کو وقت این حرف‌ها؟ کو حوصله‌ی این حرف‌ها؟» درست می‌فرمایید. ولی اگر چنین نکنیم بعد باید بپرسیم «کو آن جوانان رشید آزاد و آزاده که بتوانند پاسدار حق و حقیقت باشند؟»

شهید آیت الله دکتر بهشتی:کتاب “نقش آزادی در تربیت کودکان” گزیده

 
ما امروز با دو خطر مواجهیم. یک خطر داخلی که فتنه مذهبی است و دیگری خطر خارجی که تهاجم علیه جهان اسلام است.
چه کسی امروز مسئول رشد الحاد و لاابالی‌گری در کشور است؟ آیا همه ما به وظایف خود عمل کرده‌ایم؟
وقتی من را مسئول حفظ یک پل می‌گذارند، باید بدانم که وظیفه‌ام فقط حفظ همین پل نیست بلکه این پل یک محیطی دارد اگر آن محیط سقوط کرد، پل هم سقوط خواهد کرد.
اینکه در جامعه مدام بگوییم او بی حجاب و این باحجاب است یا اصلاح طلب و اصولگراست، چه کسی می‌ماند؟ اینا همه مردم ما هستند.
 آیا همه بچه‌های شما متدین‌اند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه. اما پدر، همه اینها را جذب می‌کند و جامعه هم خانواده شماست.
اینکه بگوییم من هستم و بچه‌های حزب اللهی خودم، اینکه نمی‌شود حفظ انقلاب. امام جماعت باید بتواند باحجاب و بی‌حجاب را با هم جذب کند.
انقلاب بستگی به مساجد دارد که تعداد مساجد هم مهم است. وقتی با هواپیما از بالای دمشق می‌رویم و مناره‌ها را می‌بینیم و بعد از بالای تهران چیز دیگری می‌بینیم، حالمان عوض می‌شود.
ما وقتی وارد عراق شدیم، بین منافع خودمان و عراق تفاوتی قایل نشدیم و دنبال چاه نفت و تصرف شهری مثل موصل و کرکوک نبودیم. دنبال مطالبات ارزی هم نبوده و نیستیم.
ما بخاطر منافع شیعی به فلسطین کمک نمی‌کنیم بلکه اصلا اگر کسی اظهار شیعی کند، با او کار نمی‌کنیم چون ٩٩.٩٩ درصد فلسطین اهل تسنن هستند و ما از آنها دفاع می‌کنیم.

سردار قاسم سلیمانی

ساده‌ترین شیوه برای تربیت، امر و نهی کردن مربی است.

شکی نیست که این شیوه تأثیری محدود دارد و ‌گاه با پیچیدگی‌ها و مسائل سلبی روبه‌رو می‌شود، به‌ویژه وقتی از خشونت استفاده می‌شود و وضع روانی مربی در نظر گرفته نمی‌شود.

شیوه بر‌تر آن است که مربی راه‌ها و ابزارهای متقاعدسازی را به کار بگیرد و بکوشد در عقل و دل فردی که در پی تربیت آن است، تأثیر بگذارد تا او را به هدف متقاعد کند و او را دوست بدارد تا بتواند به خود جذبش کند.

امام موسی صدر ،کتاب ادیان در خدمت انسان