نسیم یار

آیت الله حائری شیرازی: قلب انسان با نظم، حیات بهتری پیدا می‌کند؛ چون وقتی اطراف انسان شلوغ شد و کار انسان پراکنده شد، کنترل از دستش خارج می‌شود، خسته می‌شود، اعصابش خرد می‌شود. از طرف دیگر وقتی انسان روی دور افتاد و روی نظم بود، آرامش پیدا می‌کند، سکینه پیدا می‌کند.

یک انسان معمولی اگر بتواند این عادت را در خود ایجاد کند که:
کارهای خود را به طور واضح اولویت‌بندی کند، و کارهای مهم را سریعا انجام دهد؛

همان فرد معمولی، می تواند از یک نابغه که زیاد حرف زده و نقشه های عالی طراحی می‌کند، اما کمتر کاری را به انجام می‌رساند پیشی بگیرد.

برای زیاد شدن اعتماد‌به‌نفس فرزندانتان، بر گردن آن‌ها اراده‌های بزرگ نگذارید. اراده‌های بزرگ مثل لقمه‌های بزرگ هستند.
وقتی که لقمه‌ی بزرگ در دهان بچه می‌گذارید، نمی‌تواند آن را قورت دهد و آن را از دهان در می‌آورد. بعد نتیجه می‌گیرد که من ناتوانم.

به بچه‌تان کار سنگین ندهید؛ بلکه برایش لقمه‌ی کوچک بگیرید؛ یعنی به او کار سبک بسپارید و وقتی آن را انجام داد و باورش شد که من توانا هستم، کم‌کم کارهای درشت‌تر هم به او بسپارید.

وقتی که کاری را انجام داد، به او بگویید که تو می‌توانی. از او سؤال کنید و وقتی جواب داد، برایش توضیح بدهید که درست جواب دادی تا اعتماد‌به‌نفس پیدا کند.
وقتی کاری از انسان صادر شد، باورش می‌شود که «می‌تواند».

 آیت‌الله حائری شیرازی

…عمدهء آنها نماز است .

نماز را بازاری نکنید
اول وقت بجا بیاورید
با خضوع و خشوع !
واگر نماز را تحفظ کردید ، همه چیزتان محفوظ می ماند ،
و تسبیحه ی صدیقة الکبری علیها سلام ، وآیة الکرسی در تعقیب نماز ترک نشود ، این اهم واجبات است .

ودر مستحبات تعزیه داری و زیارت حضرت سید الشهدا علیه السلام را مسامحه ننمایید
و روضهء هفتگی ولو دو سه نفر باشد ، اسباب گشایش امور است ،
و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمت آن بزرگوار بجا بیاورید ،
هرگز حق آن بزرگوار ادا نمی شود ،
و اگر هفتگی ممکن نشد ، دههء اول محرم ترک نشود .
دیگر آنکه ، اگر چه این حرفها آهن سرد کوبیدن است ،
ولی بر بنده لازم است بگویم :
* اطاعت والدین ،
* حسن خلق ،
* ملازمت صدق ،
* موافقت ظاهر با باطن ،
* ترک خدعه و حیله ،
* تقدم در سلام ،
* نیکویی کردن بهر بر و فاجر ،
اینها را عرض کردم و امثال اینها را مواظبت نمایید !
* الله الله الله که دل هیچ کس را نرنجانید .
تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد .

الإمام عليّ عليه السلام:

أَلصّاحِبُ كَالرُّقْعَةِ فِى الثَّوبِ فَاتَّخِذْهُ مُشاكِلاً.غررالحكم جلد1 صفحه379

امام عـلى عليه السلام فرمود: همنشين و دوسـت، همانند وصله در لباس است، پس آن را همشكل برگزين.

در اين كه هزار دوست كم است و يك دشمن بسيار، حرفى نيست.در اين هم كه انتخاب دوست، هنر است و هنر بزرگتر، نگهداشتن دوست است، سخنى نيست.

مهمتر از همه، داشتن «معيار» در انتخاب دوست است. نيازى به توضيح نيست كه همنشينى، تا چه حد در افكار و رفتار انسان مؤثر است. گاهى صالحترين افراد، قربانى معاشرت با دوستان ناباب مى شوند. گاهى هم انسانهاى خطاكار و آلوده، در اثر همجوارى با افرادى خودساخته و پاك، از عطر دلاويز صداقت و پاكى و ديندارى آنان، معطر مى شوند و راهى نو در پيش مى گيرند.

به تعبير مولايمان حضرت على عليه السلام، گزينش دوست، مثل وصله زدن بر جامه اى است كه پاره شده است. عاقلانه آن است كه وصله را از جنس و نوع و رنگ پارچه اى انتخاب كنيم كه به هم بخورند و تركيب ناهماهنگى پديد نياورند طبق فرهنگ «كبوتر با كبوتر باز با باز»، زيبنده دوستى با يك مسلمان متعهّد، كسى است كه شايستگى اخلاقى و پاكى و عفاف داشته باشد.

دوستانى انتخاب كنيد كه با فكر و فرهنگ و باورهاى دينى و سنتهاى ارزشمند مكتبى و ملى شما متناسب باشد، وگرنه چهره زندگى و اخلاق اجتماعى شما زشت و ناهماهنگ خواهد شد.كسى كه به ايمان و اخلاق و تعهد شما آسيب برساند، «وصله ناجور» بر اندام شماست.