نسیم یار

فرصت ناب بعد از ماه رمضان را از دست ندهیم. مثل کسی نباشیم که از فروشگاه کلی خرید کرده، ولی در جعبه را باز نمی‌کند!

حال خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از ورزش است!

چرا در مفاتیح الجنان، برای ماه شوال ادعیۀ چندانی نوشته نشده؟

بهترین استفاده از فرصت بعد از رمضان، آغاز یک برنامه‌ی سبک یکساله برای «عادت به خوبی‌ها» است.

 یکی از غفلت‌های مهم ما این است که قدرِ بعد از ماه مبارک رمضانِ خودمان را نمی‌دانیم. در حالی که هرچه در ماه مبارک رمضان عبادت کنیم،

تازه آغازی برای زندگی خوش معنوی پس از ماه رمضان است.این‌کار مثل این است که از فروشگاه خرید کرده‌ایم، حالا بعد از ماه رمضان، این خرید را به منزل آورده‌ایم و باید درِ آن را باز کنیم و از آن استفادهکنیم ولی معمولاً استفاده نمی‌کنیم.

 حال خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از ورزش است. خیلی بد است که انسان از نشاطی که بعد از ورزش جسمی و روحی پیدا می‌کند، درست استفاده نکند.

 حالِ خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از کربلا است. کسی که به کربلا برود و حال خوشی پیدا کند، او بعد از کربلا وقتی به هیأت برود، خیلی بیشتر از قبل، به او مزه می‌دهد.

 چرا در مفاتیح الجنان، برای ماه شوال ادعیۀ چندانی نوشته نشده است؟ چون ما در ماه رمضان سنگ‌تمام گذاشته‌ایم، و حالا خودمان باید با انرژی و توانی که در ماه رمضان به‌دست آورده‌ایم، بدویم و مسیر را ادامه دهیم. مثل دونده ای که به صورت طبیعی: «بعد از عبور از خط پایان، چند قدم دیگر هم می دود!»

 کسانی که یک‌دفعه‌ای ترمز می‌کنند معلوم می‌شود که حرکت‌شان در ماه رمضان حلزونی بوده است!

 بعد از ماه رمضان، رفتارها باید تفاوت پیدا کند. یکی از سفارشات ائمه «عادت دادن جان خویشتن به کارهای خوب و خیر» و اهمیت علمیات"عمل مداوم” است.

 عادت فقط مربوط به رفتار نمی‌شود. می‌شود قلب را به برخی دوست‌داشتنی‌ها عادت داد. پیامبر(ص) می‌فرماید: «قلبتان را به رقّت(نازکی) و تفکر عادت دهید» (اعلام‌الدین/146)

مثلاً بگوید: «من عادت کرده‌ام گریۀ در خانۀ خدا را دوست داشته باشم» نه اینکه «یک حالی پیدا کنم و بروم درِ خانۀ خدا گریه کنم!»

 ما نمی‌خواهیم فقط به یک «حالِ خوش معنوی» برسیم، بلکه می‌خواهیم به «مقام خوش معنوی» برسیم. مقام‌ یعنی یک حال خوش همیشگی.

انسان در آنجا «مقیم» می‌شود نه اینکه یک لحظه شهاب‌وار بیاید و برگردد.حالا چطور می‌توان به مقام خوش معنوی رسید؟ با “عادت".

 بهترین زمان برای این ایجاد این «عادت» بعد از ماه رمضان است، چون ما دیگر هیچ‌وقت این‌قدر قدرت معنوی نداریم.

 برای ایجاد عادت، برنامۀ یک‌ساله نیاز است. و بهترین وقت برای یک برنامۀ یک‌ساله از این ماه، رمضان تا ماه رمضان بعدی است. اگر این کار را انجام دهید، ان‌شاء الله تا شب قدر سال آینده، به نتایج خوبی خواهید رسید.

علیرضا پناهیان

منشأ اصلی مشروعیت نظام جمهوری اسلامی را از دیدگاه اسلام در کلام رهبری :

 مشروعیّت‌ این نظام به تفکّر اسلامى و به استوارى بر پایه‌ى اسلام است؛ مشروعیّت‌ مجلس و رهبرى هم بر همین اساس است. ۱۳۸۲/۳/۷

در نظام جمهورى اسلامى، اساس حرکت بر پایبندى به مبانى است. آن چیزى که به‌عنوان مبدأ مشروعیّت‌ این نظام محسوب میشود، یعنى ولایت‌ الهى که به فقیه منتقل میشود، مشروط است به پایبندى بر احکام الهى.

آن کسى که در رتبه‌ى رهبرى نشسته است، اگر نسبت به آرمانهاى اسلامى، نسبت به قوانین اسلامى از لحاظ نظرى یا عملى، بى‌قید شود، از مشروعیّت مى‌افتد و دیگر اطاعت او بر کسى واجب نیست، بلکه جایز نیست. این، در خود قانون اساسى، یعنى در خود سند اصلى انقلاب، ثبت شده است‌. ۱۳۸۵/۳/۱۴

مشروعیّت‌ من و شما وابسته به مبارزه با فساد، تبعیض و نیز عدالت‌خواهى است. این، پایه‌ى مشروعیّت‌ ما است. در نظام جمهورى اسلامى مبناى نظام و مشروعیّت‌ نظام متّکى به حق‌ و عدل است. ۱۳۸۹/۴/۷

مشروعیّت‌ِ همه‌ى ارکان و اجزاى نظام اسلامى به رعایت‌ احکام‌ الهى است.۱۳۷۱/۳/۷

سالروز جنایت هولناک حمله شــــیمـــیایی سردشت

به دست دیو دست پرورده استکبار تسلیت باد.

شهید بهشتی یک هفته قبل از شهادتشان در جلسه ای درباره وضع رئیس جمهور بنی صدر و وقایع روز می گفتند:

برادران، مشکل ما که در عین حال بزرگترین حسن ماست این است که ما عصمت حزبی و عصمت حزب اللهی داریم که این عصمت حزبی دست و پایمان را بسته است و نمی توانیم خلاف موازین قرآن کریم و گفتار ائمه معصومین رفتار کنیم.

نه می توانیم به کسی تهمت بزنیم و نه می توانیم چیزی را که برایمان ثابت نشده به عنوان یک امر ثابت شده برای مردم بگوییم.

ولی دشمن ما الان این عصمت را ندارد و به همین جهت ظاهراً هم موفق تر از ماست.

مردم از ما توقع عصمت دارند ولی از فلانی که در کاخ می نشیند یا با فلان نوع ماشین و اسکورت حرکت می کند توقع عصمت ندارند .

 سیره شهید دکتر بهشتی ص ۵۸۰