«اگر يك ساعت رفتي يك جا نشستي، چهارتا حرف ياد بگير يا چهارتا حرف ياد بده»

آیةالله جوادی آملی:

آدم بايد بفهمد چه چيزي سرمايه است، چه چيزي درآمد است. يك كاسب اگر درآمد داشت حالا جايزه‌اي به او رسيد يا ميراثي به او رسيد يا غنيمتي برد يا در تجارتي سود كرد آن را مي‌تواند هزينه بكند. بايد بدانيم عمر سرمايه است، درآمد نيست.
اين دستور رسمي ماست كه اگر يك ساعت رفتي يك جا نشستي، بالأخره چهارتا حرف ياد بگير يا چهارتا حرف ياد بده. اگر يك ساعت رفتي يك جا نشستي -حالا يا طلبه‌اي يا دانشجو- رفتي فقط گعده كردي، قعده كردي، نشستي گفتي خنديدي؛ به همان مقدار از خدا دور شدي. آدم يك ساعت مي‌نشيند [بعد] بيسواد برمي‌گردد؟! يك ساعت مي‌نشيند حرف علمي مطرح نمي‌كند؟! اين تاراج‌كردن عمر است ديگر! يك ساعت مي‌نشيند چيزي ياد نمي‌گيرد؟! خدا عليم است يعني علمْ ذات اوست (يك)، اگر كسي يك ساعت يك جا نشست و چيزي ياد نگرفت يك ساعت از علم فاصله گرفت (دو)، يعني از خدا فاصله گرفت (سه). حالا يا آدم مي‌نشيند ياد مي‌دهد يا مي‌رود جايي ياد مي‌گيرد مشورت مي‌كند كمك مي‌كند، بالأخره عمر است ديگر [و] عمر سرمايه است.

منبع:سایت إسراء،نمازجمعه۸۲/۲/۳۰