آیت الله خوانساری در وصیت نامه خود خطاب به فرزندانش، در فرازى از وصیت‌نامه‌اش چنین نوشته است:

«عزیز من! نماز را به‌وقت بکن، اذان در خانه را بلند بگو که باعث رفع همه ناخوشی‌ها است، دعاهاى صباح و مساء را بلند بخوان و به جمیع اهل خانه امر کن بخوانند،

و با والده و برادران و همشیرگان خود بسیار سلوک خوش کن و دل هر یک را به دست آور که هم خدا و هم پدر و هم استاد تو که پدر تو باشد، از تو راضى باشند،

و روزها را مشغول مطالعه و علم باش و بیکار کنندگان [یعنی وقت‌گذرانان] را به خود راه مده و از خداوند عالم مسئلت کن عزت دنیا و آخرت را…

و هرروز علی‌الحساب یک حزب از قرآن تلاوت نما که باعث اصلاح امر معاش و رسیدن به مراد می‌باشد و در شب‌ها و روزهاى جمعه، اموات خود را سیّما اهل حقوق از ایشان را به سوره یس یا الرّحمن یا غیر آن شاد نما که خدا تو را شاد کند و هر ساله گوسفند صحیح قربانى کن، اگر چه به قرض کردن باشد، چنانچه پیغمبر خدا (صلی‌الله علیه وآله) امر فرمود،

و در دهه عاشورا لامحاله لامحاله، ده مجلس روضه و مصیبت دارى جناب سیدالشهدا ـ علیه التحیة والثناء ـ برپا نما و پدر و مادر خود را از یاد خود بیرون مکن، اگرچه در قنوت نمازت باشد و صبح را زودتر برخیز که وقت اذان لامحاله بیدارباشی تا خداوند وسعت روزى به تو دهد».

📚 زندگانى آیت‌الله چهار سوقى ، صفحه های 87 و 86 .