نسیم یار

وقتی هزینه تسلیم بیشتر از مقاومت می شود ،

تجربه سودان و درس عبرتی که باید ایرانیان بگیرند.

 کشوری بود بنام سودان که ۹۷ درصد مردم آن مسلمان بوده و دومین کشور بزرگ قاره آفریقا و از نظر معادن و ثروت در وضعیت مناسبی بود. دیدگاه های سیاسی این کشور به ایران و جبهه مقاومت و شخص رهبری نزدیک بود.

کم کم فشارهای بین المللی به این کشور زیاد شد، آمریکا و اروپا تحریمش کردند، اسرائیل به توطئه داخلی کشور دامن زد و کشورهای عربی و خصوصا عربستان به فشار بر او اضافه کرده، بگونه ای که حتی در سال ۱۳۹۲ اجازه عبور هواپیمای او بر فراز آسمانش را ندادند، چون راهی ایران بود!!!

 عمر البشیر رییس جمهور این کشور بعد از مقاومتی سخت، به خیال خودش تسلیم شد تا بتواند فشارهای بین المللی را کم کرده و از مواهب رابطه با غرب و عرب بهره ببرد و آنها که به ظاهر یک خواسته بیشتر از او نداشتند: دست کشیدن و جدایی از جمهوری اسلامی ایران!!!

 او تسلیم شد و رسماً با ایران قطع رابطه کرد و در پیمانهای ضد ایرانی عضو شد. اما باز رابطه با کشورهای عربی و غربی بهبود نیافت. او قدمی دیگر برداشت تا بتواند اعتماد سازی کند و آن قدم شوم اسمش رفراندوم بود!!

 رفراندوم انجام داد و در کمال تعجب کشور به دو تکه تقسیم شد و سودان شد دو کشور شمالی و جنوبی که سازمان ملل و کشورهای غربی و عربی نیز آنرا با رسمیت شناختند، اما باز ماجرای مصیبت سودان تمام نشد.

سودان رسماً دشمنی خود با ایران و جبهه مقاومت را اعلام کرد و حتی در دفاع از عربستان به یمن هم لشکر کشی کرد. آمریکا و عربستان و دیگران هم تحریم های خود را برداشتند، اما بهانه ای جدید پیدا شد. اینکه عمر البشیر دیکتاتور بوده و باید از قدرت کناره گیری کند. او هم چاره ای نداشت و از قدرت کناره رفت، اما بجای منزل به زندان انداختنش!!!

 دیگر نه سودانی بود، نه سیاست خارجی حامی ایران و نه عمرالبشیری که حتی بر خلاف همه دیدگاههایش با اسراییل هم وارد رابطه شده بود اما مصیبت سودان ادامه داشت…

 در سودان کودتا کردند، جنگ داخلی راه انداخته و هزاران نفر کشته و زخمی شدند و جهانی که این همه وعده به سودان داده بود فقط دارد تماشا می کند و از کشته شدن مردم و ویرانی این کشور لذت می برد.

 حال مقایسه کنید سرنوشت سودان را کشورهایی چون ایران، سوریه و یمن که دقیقا همین خواسته ها را داشتند. همین تحریم‌ و فشارها را تحمل کردند اما این سه کشور ایستادند تا نشان دهند هزینه مقاومت بسیار کمتر از تسلیم است.

و سودان شد درس عبرتی برای مردم ایران تا بدانند چطور در پس هر عقب نشینی از محور مقاومت، دیکتاتور دانستن رهبران سیاسی و حتی رفراندوم ادعایی آنان، پایان کار کشوری به نام ایران با تجزیه و جنگ داخلی هدفگذاری شده است.

 اما مقاومت ؛ قدرت های زورگویی را چون عربستان و امارات و غرب به کشورهای جنگ زده ای چون یمن و سوریه باز می گرداند، حتی اگر تا دیروز جز به سرنگونی حاکمان آن راضی نمی شدند.

رهبر انقلاب در دیدار اخیر معلمان: باید کار پرورشی جذّاب باشد، بچّه‌ها را فراری نباید بدهد؛ باید جوری باشد که بچّه‌ها به طرف آن جذب بشوند. تقویت هویّت ملّی، تقویت عشق به میهن، تقویت پرچم ملّی، تعلیم سبک زندگی اسلامی و ایرانی، در شمار اصلی‌ترین کارهایی است که بایستی انجام بگیرد.۱۴۰۲/۲/۱۲

حاج‌آقا ابوالفضل کاظمی به من میگفت؛ بعد از ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ که امام تهران بود و تازه وارد ایران شده بودن و تو اون مدرسه مستقر بودند، یه شب گفتن میخوایم بریم حرم عبدالعظیم حسنی(ع).

میگفت امام که وارد حرم شد، گفت میخوام برم سر قبر طیب حاج رضایی؛ مهدی عراقی - شهید عراقی - به من گفت حاج ابالفضل بدو برو پیدا کن، آماده کن قبرو.

رفتم و آماده کردیم که قبر تمیزتر باشه. امام رسید و نشست سر قبر. یه چند لحظه‌ای که گذشت، سرش رو آورد پایین، یه نجوایی کرد. بعد که پاشدیم و رفتیم، به حاج مهدی عراقی گفتم حاج مهدی! امام چی گفت؟ گفت امام رو کرد به این قبر گفت طیب - طیبی که میدونید وسط اون دسته و اون میدون داری‌ای که برا خودش داشت و به قول خودمون لات گری‌ای که وسط میدون داشت، اومد وایساد پای امام ، گفت به امام بگید ندیده خریدار شدیم- میگه امام سرش رو نزدیک قبر کرد گفت طیب! تو عاقبت به خیر شدی، دعا کن آقا روح الله هم عاقبت به خیر بشه…

زندگی در این عصر خواه‌ناخواه چنین موجبیتی را به همراه دارد که ما نه‌تنها ویدیو، بلکه به زودی زود ماهواره را نیز بپذیریم… و چه باک؟!

کسی می‌ترسد که ضعیف‌تر است و ما که پا در میدان مبارزه با غرب نهاده‌ایم باید خودمان را برای چنین روزی نیز آماده کنیم.

شهید سید مرتضی آوینی
منبع : کتاب رستاخیز جان

دورخیز رسانه‌های دشمن برای زدن نمایشگاه کتاب با طرح مفهوم زیرپوستی تقابل کتاب و حجاب

از جشنواره فیلم، موسیقی و تئاترفجر و ساخت کلیدواژه تحریم توسط رسانه‌های معاند، دوماه می‌گذرد؛ اما اگر این روزها گذرتان به شبکه‌هایی مانند BBC، من‌وتو، ایران‌اینترنشنال و … افتاده باشد، کلیدواژه مشترک دیگری را می‌شنوید: «تحریم نمایشگاه بین المللی کتاب تهران»!

پروژه جدید این شبکه‌ها حمله به مهم‌ترین رویداد فرهنگی ایران یعنی نمایشگاه کتاب تهران است.

در این‌میان اما، سوال مهم این است که رسانه‌هایی که در ایام مشابه سالیان گذشته توجه چندانی به حوزه کتاب و ادبیات و نمایشگاه بین المللی کتاب نداشتند، چرا امروز علیه نمایشگاه کتاب بسیج شده و در پی خبرسازی‌های جعلی هستند؟

 پروژه با زمزمه آغاز به‌کار نمایشگاه کتاب تهران و مبارزه با بی‌حجابی در این‌رویداد کلید خورد و کاسبان رسانه، مفهوم زیرپوستی تقابل کتاب و حجاب را در دستور کار قرار دادند…

 این شبکه‌ ها در ویژه برنامه‌های خبری خود و ترند هشتگ در فضای مجازی، اقدام به اتهام زنی و فحاشی نسبت به همه اهالی کتاب و نشر کرده‌اند که بنا دارند در نمایشگاه ثبت‌نام کنند.
 

اما نکته مهم این است که با وجود دیدن نمونه‌های تکراری در گذشته و تجربه شکست‌های متوالی اپوزوسیون، آیا این‌بار هم عده‌ای از داخل، نقش پیاده‌نظام دشمنان را بازی می‌کنند یا خیر؟!