موضوعات: "فضای مجازی" یا "شبهات فضای مجازی"

میدونی الان چه دوره ای شده ...

 

میدونی الان چه دوره ای شده؟!

خب دوره عصر ارتباطات وفناوری است دیگه!

بله ولی……

بچه ها سربه زیر شدن‼️

اینکه خوبه !یعنی بچه ها با ادب هستند

نه این منظور من نیست !

بچه ها سربه زیر شدن!

در خانه یا کوچه یا ماشین ،درکلاس درس ،درحال پیاده روی!

نه!!

ای کاش اینطوری بود

اما سربه زیر چی شدن ؟

ولی الان بچه ها ،سربه زیر شدن …..یعنی این سر وگردن ،پایین آمده وحواس ها همه جمع گوشی لمسیه!

حتی در حال پیاده روی ،درکوچه وخیابان،حتی درحال رانندگی و….

داره بازی اندرویدی میکنه،داره پیام درشبکه های اجتماعی میده و…

حتما ما قدر وقت را میدانیم!!!!

حالا جدا از آسیب هایی که این سربه زیر بودن روی گردن میگذارد

روی بینایی میگذاردو…..

باید حواسمون جمع باشه….

حتما برای فضای مجازی و وقتی که برای آن میگذاریم برنامه ریزی داشته باشیم .

برای جهاد در فضای مجازی خود را آماده کنید

 

رهبر وفضای مجازی

 

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از  طلاب حوزه های علمیه تهران

 

«هدایت فکری و دینی»، «هدایت سیاسی و بصیرت افزایی» و «راهنمایی و حضور در عرصه خدمات اجتماعی» را سه وظیفه عمده روحانیت برشمردند.

طلاب باید با کسب صلاحیتها و آگاهیهای لازم، در دنیای متفاوت امروز خود را برای ایفای مسئولیتهای تعیین کننده در جامعه آماده کنند.

اگر همه تخصصهای مورد نیاز یک جامعه به بهترین شکل وجود داشته باشد اما جامعه، دینی نباشد، آن ملت در دنیا و آخرت دچار خسران و مشکلات واقعی خواهد بود و این مسئولیت عظیم یعنی تبدیل جامعه به جامعه ای دینی، بر عهده علما و روحانیت و طلاب است.

ایشان مفهوم هدایت دینی را «تبیین اندیشه های ناب اسلامی» خواندند و با اشاره به تأثیر فضای مجازی در افزایش شبهات دینی و وجود انگیزه های سیاسی برای تزریق افکار منحرف و غلط در ذهن جوانان تأکید کردند: این میدان، میدان واقعی جنگ است و روحانیون و طلاب باید مسلح و آماده، وارد عرصه مقابله با شبهات و تفکرات غلط و انحرافی شوند.

 «اسلام ارتجاعی، متعصب، بدون فهم حقایق معنوی و دچار جمود در ظواهر» را، نمود واقعی تفکرات انحرافی می باشد و در لبه دیگر این قیچی، «اسلام التقاطی» و «اسلام آمریکایی» مشغول مقابله با «اسلام ناب» هستند.

«درک اسلام ناب و متکی بر کتاب و سنت» را با ابزار خرد و اندیشه اسلامی، وظیفه مهم روحانیون است.  راه انبیاء، ترویج این تفکر اصیل است و روحانیون نیز ادامه دهنده‌ی همین راه سعادت بخش یعنی هدایت دینی مردم هستند.

 هدایت عملی مردم را مکمل هدایت اندیشه ای آنان است . با بهترین روشها، مردم را به عبادات و ظواهر و مصادیق دینی از جمله صدق، امانت، تقوا، ترک منکر، امر به معروف و سبک زندگی صحیح، هدایت کنید.

 عمق بخشیدن به اعتقادات موروثی مردم را مهم میباشد و  باید با استدلال صحیح، اعتقادات موروثی را که ممکن است در گذر زمان دچار زوال شده باشند، عمق ببخشید و به مسیر صحیح بکشانید.

 «هدایت سیاسی» را دیگر وظیفه مهم علما و روحانیون است و علت تأکید مکرر بر ضرورت انقلابی بودن حوزه های علمیه این است که استمرار حرکت صحیح و انقلابیِ کشور و جامعه، بدون حضور مستمر روحانیت امکان‌پذیر نیست.

 قضایای «تنباکو، مشروطیت و نهضت ملی شدن صنعت نفت» مشروطیت و نهضت ملی به علت استمرار نیافتن حضور روحانیت به اهداف خود نرسید، اما هنر امام خمینی(ره) این بود که نگذاشت دشمن، حضور روحانیت را در حرکت عظیم انقلاب و پس از آن متوقف کند چرا که در غیر این‌صورت، نه انقلاب پیروز می‌شد و نه جمهوری اسلامی به حرکت خود ادامه می‌داد.

 آمریکایی‌ها از اول انقلاب در صدد حذف روحانیت از حرکت عمومی ملت ایران بوده‌اند تا در مرحله بعد، حضور مردم در صحنه از بین برود و سپس انقلاب به شکست بینجامد اما تاکنون موفق به تحقق این هدف نشده اند و به فضل الهی نخواهند شد.

 در زلزله بیداری اسلامی هم، «دین»، مردم را به میدان کشاند اما چون دستگاههای دینی در آن کشورها متفرّق هستند، این کار استمرار نیافت و بیداری به نتیجه لازم نرسید، اما در جمهوری اسلامی، تداوم حضور علما و روحانیون و در نتیجه حضور مردم در عرصه ها، استمرار حرکت انقلاب را ممکن کرده است.

 سومین وظیفه مهم روحانیت یعنی «حضور هدایتگر و نیز میدانی در عرصه خدمات اجتماعی» پرداختند.

 حضور طلاب در خدمات رسانی به مردم، مدرسه سازی، بیمارستان سازی، کمک به مردم هنگام حوادث و دیگر عرصه ها، نیروهای مردمی را نیز به صحنه می آورد و منشأ خدمات خواهد شد.

 طلاب برای «درس خواندن خوب و تهذیب نفس»،  همت خود را برای ایفای مسئولیت های روحانیت که هیچ تخصص دیگری نمی‌تواند جایگزین آن شود، به‌کار گیرید؛ البته این کار نباید به معنای هدف گیری مناصب و مقامات و عناوین باشد بلکه در همه اوقات باید کسب رضایت پروردگار و امام عصر(عج)، هدف اصلی قرار گیرد.

 «مراقبت از اینکه حوزه های علمیه از شیوه‌ی طلبگی به شیوه‌ی دانشگاهی گرایش پیدا نکنند»، «طرح آموزش اخلاق در حوزه ها» و «منطقه ای کردن گزینش و جذب طلاب»، از مسئولیت مدیران حوزه ها است که باید پس از بررسی های لازم در خصوص این موضوعات تصمیم گیری کنند.

منبع:

به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله العظمی خامنه‌ای

کاش یک گیگ اینترنت بودم نه یک کودک

 

فضای مجازی

 

« یتیم اینترنتی »

کودکانی هستند که والدینشان در فضای مجازی غرق شده وفرصت تعامل باآنها راندارند.

این کودکان به شدت احساس تنهایی می کنند .

 

کاش یک گیگ اینترنت بودم نه یک کودک.

کاش من هم یک گیگ اینترنت پر سرعت بودم تا هر از گاهی دستان پر مهر پدر و مادرم را لمس میکردم. 

مرا با حرص و ولع وصف ناشدنی در آغوش می‌کشیدند و شب‌ها در بغلشان می‌خوابیدم

اما افسوس که انسان هستم و یک کودک!!!! 

یتیم اینترنتی کودکانی هستند که والدین‌شان به حدی در باتلاق عمیق فضای مجازی غرق شده اند 

فرصت جزئیترین تعامل را با آنها ندارند و به شدت احساس تنهایی و طرد شدن می‌کنند.

 

 لطفا مواظب باشید کودکان‌تان، یتیم اینترنتی نشوند.

قبلا وقتی از اصطلاح یتیم استفاده میشد ناخودآگاه کودکانی سیاه بخت، فقیر و بیچاره در اذهان تداعی میشد که از شانس بدشان مادر یا پدر خود را از دست داده بودند و شدیداً از کمبود عاطفه، رنج میبردند و فردی درجه دوم از بستگان (عمو، عمه، دایی و…) حضانت تربیت و پرورش کودک را بر عهده میگرفتند. این کودکان در اغلب مواقع به دلیل الگوهای فرهنگی و اجتماعی بکر، یکدست، یکپارچه و همگن در جامعه و از طرف دیگر حساسیت و احساس مسئولیت فرد مراقبت کننده، به ندرت دچار خلاءهای روانی، عاطفی، اجتماعی و فرهنگی میشدند و تقریبا مثل بقیه کودکان همسن و سال خود مراحل رشد روانی، جسمانی و اجتماعی را طی میکردند.

اما امروزه دیگر وقتی اصطلاح یتیم بکار برده میشود، گاهی اوقات متفاوت از آن چیزی است که قبلا استفاده می‌شد. همانطور که در دنیای معاصر، بسیاری از اصطلاحات و مفاهیم، معانی دیگری یافته اند، واژه یتیم هم از این گردباد تغییرات بدقواره، شکل و شمایل دیگری به خود گرفته است.

یتیم اینترنتی برای کودکانی استفاده میشود که در دنیای مدرن امروزی، با وجود حضور والدین و تمام امکانات رفاهی و آسایش روز افزون و با وجود شبکه ارتباطی گسترده و در دسترس، اما به شدت احساس تنهایی و طردشدگی می‌کنند.

آری، امروزه در بسیاری از خانواده ها با کودکانی برخورد میکنیم که یتیم اینترنتی به حساب می آیند و با وجود والدینی تحصیلکرده، باکلاستر از اروپاییها!، اوپن مایند! و آپدیتِ آندرویدی! اما به شدت احساس تنهایی، خلاء عاطفی و انزوا میکنند و یتیم اینترنتی به حساب می آیند. این کودکان با وجود اینکه شبحِ جسمِ مسکوتِ کلیکگر پدران و مادران خود را در محیط خانه احساس میکنند، اما ابراز میدارند که در ۲۴ ساعت گذشته یکبار هم شاهد تعامل خود با والدین یا پدر و مادرش با هم نبوده اند. این کودکان اظهار میکنند که در اغلب اوقات که از مدرسه برمیگردند و سلام می‌کنند حتی مادرشان که روی مبلها لم داده جواب سلام وی را با سر میدهد و حتی به او نیم‌نگاهی هم نمیکند. مادرشان در حالی که با تلفن خانه با دوستش صحبت میکند با موبایلش هم چت میکند. این کودکان در ادامه می‌گویند حتی زمانی که مادرمان، ما را در انجام مشقها کمک می‌کند با یکدست ما را راهنمایی میکند و با دست دیگر چت می‌کند.

پدرم که ظهرها از سرکار برمیگردد به محض رسیدن به منزل، اولین کارش روشن کردن وای فای گوشی و چک کردن پیامها می‌باشد تا جایی که فرصت نمیکند دست و پاهایش را بشوید، پدرم خیلی سرسری در حالی که با گوشی چت میکند نهار می‌خورد و سریع میگوید من میخوام برم اتاق خودم استراحت کنم در حالی که تا یک ساعت چت میکند بعد خوابش میبرد، اما اگر بعد از صرف نهار من بهش بگویم بابا امروز تو مدرسه این دعوت‌نامه را به من دادند در جوابم میگوید الان خوابم میاد بذار بعداً نگاش میکنم. چند سالی است من ندیدم بعد از شام در مورد یک مسئله مهم صحبت کنیم یا کنار هم میوه بعد شام بخوریم، چون هر کسی در حالیکه با گوشی ور میرود از یخچال یه میوه بر میدارد و همونجا گاز میزند و میبلعد، در حالیکه اصلاً فکر نکنم طعم میوه را احساس کرده باشد (یکبار مامانم به جای هلو، گوجه خورده بود و تا آخرین تکه متوجه نشده بود).

چند سالی است هر کسی از اعضای خانواده جدا جدا میخوابند، یکی روی مبلها، موبایل در دست خوابش میبرد و یکی دیگر زیر پریز برق و آن یکی هم شاید تا نزدیکای صبح نخوابد. کار به جایی رسیده است که در روزهای تعطیل دور شدن از خانه و رفتن به یک مسافرت تبدیل به یک معضل شده است چون باید برای چند ساعت از مودم دور باشند (چه بیتابانه می‌خواهمت، ای دوریت آزمون تلخ زنده بگوری! چه بیتابانه تو را طلب می‌کنم!) حتی گاهی اوقات برای چند ساعت دوری از مودم خانه، باید یک بسته اینترنتی بخرند تا روی گوشی هم به اینترنت دسترسی پیدا کنند.

آری، تیغ دو لبه اینترنت به حدی زندگیهای امروز و کانون نیمه جان خانوادهها را تحت تأثیر قرار داده که حتی پدرم وقتی دوش میگیرد احساس میکند وقتش تلف شده است. حتی اگر وقتی برای من بگذارند و با من بازی کنند احساس می‌کنند از قافلۀ سیریناپذیرِ گروههایِ لجامگسیختۀ پراکنده گوی فضای مجازی عقب مانده است.

آری، اینجاست که کودک میماند و تخیلات فریز شده ذهنی اش، تخیلاتی که نه مجالی برای ابراز مییابند و نه فرصتی برای رشد. و همینجاست که تخیلات زیبای کودکانه تبدیل به مشتی استفراغ مشمئزکننده ذهنی میشوند که خود را به شکل اختلالات روان‌شناختی از اضطراب گرفته تا احساس تنهایی میشوند و یا شاید آنها نیز با تبلت شخصیشان! غرق در دنیای غریبه مجازی شوند و با مسائل و موضوعاتی آشنا شوند که هنوز وقتش نرسیده است و این یعنی سبقت رسانه از اخلاق و اینجاست که شاهد یک اخلاق عقیم شده و سوپرایگوی گسیخته در کودک امروز و نوجوان آینده خواهیم بود. پس والدین گرامی، لطفاً نگذارید کودک‌تان، یتیم اینترنتی شود.

گفتگوی زیر، حاصل بحث و گپ میدانی با چندین کودک زیر ۱۱ سال است که ضمن جمعبندی صحبتهای آنان، تغییراتی توسط نگارنده این متن، در آن داده شده است.

«چقدر دوست داشتم والدینم، حداقل روزی یکبار هم که شده یک استیکر واقعی خنده یا بوس را به من هم میدادند. چقدر خوب می‌شد که والدینم روزی یکبار هم مرا آپلود یا دانلود می‌کردند و بغل می‌کردند. چقدر خوب میشد روزی یکبار هم که شده باکس دل مرا هم چک می‌کردند که عزیزم امروز چه افرادی برات پیام فرستادن و عزیزم امروز مدرسه چطور بود؟ کاشکی هر از گاهی حرف‌های کودکانه مرا هم ریپلی میدادند و برایم یک کامنت تأیید حتی با سر هم میشد میگذاشتند. کاشکی هر از گاهی ویژگی‌ها و کارهای خوب مرا هم فوروارد می‌کردند و به زبان می‌آوردند.

کاشکی روزی یکبار هم که شده عکسِ پروفایلِ روزنۀ تخیلاتِ کودکانۀ مرا چک می‌کردند تا ببینند پروفایلم چه تغییری کرده است. کاشکی هر از گاهی رفتارهای بد مرا ادیت می‌کردند و راه درست را به من نشان می‌دادند تا اشتباهات گذشته را تکرار نکنم. کاشکی پدر و مادرم روزی یکبار برای هم یک پیام را میفرستادند و در باکس اینترنتی یا عاطفی آنها یک پیام از طرف مقابل بود. چقدر خوب می‌شد برای جوک‌های من هم استیکر مُردم از خنده میفرستادند و یا حتی پیام‌های مرا تنها چک می‌کردند. کاشکی همانطور که نگران اتمام حجم اینترنت خود هستند به همان اندازه هم نگران تنهایی من بودند. چقدر خوب می‌شد همانقدر که نگران دزدیده شدن اینترنت و استفاده دزدکی دیگران از اینترنت خودشان هستند به همان اندازه نیز نگران اغفال من از سوی دوستانم باشند. کاشکی من هم یک گیگ اینترنت بودم نه یک کودک.

دکتر مختار ویسانی

فعالیت ۸ هزار کانال تلگرامی ضد امنیت ملی

 

فعالیت ۸ هزار کانال تلگرامی ضد امنیت ملی

فعالیت ۸ هزار کانال تلگرامی ضد امنیت ملی
دستور ۴۰ باره دادستانی به وزارت ارتباطات برای انسداد کانال‌های مجرم

معاون دادستان کل کشور:
تاکنون حدود ۸ هزار کانال تلگرامی مجرمانه که علیه امنیت کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران و علیه مقدسات و هویت ملی، دینی و فرهنگی مردم مشغول فعالیت هستند شناسایی شده است.
دستور انسداد برخی از این کانال‌ها بیش از ۴۰ مرتبه برای وزارت ارتباطات ارسال شده است.
وزارت ارتباطات اعلام می‌کند دستورهای قضایی مربوط به انسداد کانال‌های مجرمانه تلگرامی را برای مدیر تلگرام ارسال کرده ولی مدیر تلگرام اولاً از اجرای بسیاری از دستورها استنکاف کرده و صرفاً برخی از کانال‌های مستهجن آن هم با تعریفی که خودشان از «مستهجن» دارند و نه تعریفی که ما داریم را فیلتر می‌کنند.
همکاری تلگرام با وزارت ارتباطات در مورد انسداد محتوای مجرمانه تقریبا مساوی است با هیچ!
fna.ir/KMDSQH

دخترها بیشتر از پسرها در اینستاگرام

اینستاگرام

1 3 5